با استفاده از مفاهیم نظریه مجموعه های فازی چند روش برای تعمیم مدلهای اساسی تحلیل پوششی داده ها ارائه شده است که به تحلیل پوششی داده های فازی معروفند. این روشها را به طور کلی می توان به پنج دسته تقسیم کرد که عبارتند از: روش تولرنس، روش قطعی سازی، روش آلفا سطح محور، روش رتبه بندی فازی و روش امکان. در همه این روشها فقط به ارائه مدلهای اولیه بسنده شده است. در این پایان نامه افزون بر تحلیل این روشها...

تحلیل پوششی داده ها تکنیکی است مبتنی بر استفاده از روش های برنامه ریزی خطی برای ساخت سطح یا مرز غیرپارامتری به صورت خط شکسته بر فراز داده ها، که از این مرز برای محاسبه ی کارایی نسبی استفاده می شود. در این نوشتار برای ارزیابی کارایی واحدها مدلی ارائه شده که با در نظر داشتن مزایای استفاده از تکنیک تحلیل پوششی داده ها (dea)سعی در رفع مهم ترین مشکلات آن ـ عدم امکان تخمین کارایی، توزیع غیرواقعی اوزا...

در این تحقیق، روشی عادلانه برای رتبه بندی واحدهای تصمیم گیری بر مبنای مفهوم تحلیل پوششی داده ها ارائه داده شده است که این روش هم بر اساس دیدگاه خوش بینانه و هم بر اساس دیدگاه بدبینانه بیان شده است؛ پس نسبت به روش هایی که فقط بر پایه یکی از این نگرش ها است، عادلانه تر است. بدین منظور، ابتدا بیشترین و کمترین مقادیر کارایی برای هر واحد تصمیم گیری با فرض اینکه مجموع مقادیر کارایی برای تمام واحدها م...

در این مقاله روشی برای یافتن جواب بهینه مدل انتخاب تکنولوژی با داده های فازی معرفی می شود. مقاله یک روش ساده محاسباتی برای یافتن جواب بهینه مساله برنامه ریزی خطی فازی مدل انتخاب تکنولوژی پیشنهاد می کند که درآن نیاز به حل هیچ lp فازی نیست. این تحقیق از پیچیدگی محاسبات داده های فازی می کاهد و زمانیکه پیچیدگی بیشتری مطرح می شود اهمیت این روش نیز افزایش می یابد.

تحلیل پوششی داده ها ‎(dea)‎ روشی غیرپارامتریک برای سنجش کارایی نسبی مجموعه ای از واحدهای تصمیم گیرنده ‎(dmus)‎ با ورودی ها و خروجی های مشترک قطعی است. در مسائل واقعی بعضی از مقادیر ورودی و خروجی دارای سطح فازی هستند. این پژوهش به دنبال گسترش مدل ‎dea‎ سنتی به یک چارچوب فازی است؛ از اینرو یک مدل ‎dea‎ فازی بر مبنای دستاورد ‎alpha‎ - برش را توصیه می کند تا به سنجش کارایی و مسأله رتبه بندی با داده...

تحلیل پوششی داده ها (dea)روشی برای اندازه گیری کارایی نسبی یک مجموعه از واحدهای تصمیم گیری ‎ (dmus) ‎ است که ورودی های چندگانه را برای تولید خروجی های چندگانه مصرف می کنند. مدل های سنتی ‎ dea ‎ به مقدار دقیقی از ورودی ها و خروجی ها لازم دارند در حالی که در مسائل جهان حقیقی داده های موجود غالبا غیرصریح هستند. داده های غیرصریح را می توان به عنوان متغیرهای فازی درنظر گرفت. در این پایان نامه برای ر...